Elk mens maakt zich op momenten dat hij wakker is wel eens druk over wat waar is en over het tegenovergestelde wat niet waar is. Voordat ik mijn bevindingen met u deel wil ik u vertellen dat waar en niet waar verwijzen naar waarheid. De waarheid bepaalt voor een zeer belangrijk deel de waarde van een uitspraak of van een gebeurtenis. Wat waarheid betekent, daar doet Wikipedia in ieder geval erg schimmig over. Waarheid is, naar mijn idee, een idee van rechtvaardigheid. Wat, met mijn- en ons gevoel, onze intuïtie en ons begrip van de feiten, recht doet aan, en sociaal aanvaardbaar gedrag stimuleert en initieert. Nu is de waarheid ook bij uitstek een middel om macht mee uit te stralen en uit te oefenen. “Ik zeg de waarheid” impliceert genoeg. En ook dat u rechten, lees een sociale en maatschappelijke positie, ontleent aan het feit dat u de waarheid spreekt. De waarheid kan kortom een wolf in schaapskleren zijn. Geloven heeft in zekere zin ook met waarheidsbeleving te maken. Gevaarlijk is echter dat bij geloven radicalisering een rol van betekenis kan spelen. Waarheidsbeleving en het geloof vormen een uitstekend middel om meningen te verdelen en om ‘het gelijk’ aan jou kant te krijgen of om ‘je gelijk’ bevestigd te krijgen of te zien worden. Om mijn Waarde project vorm te geven, met name meer inhoud te geven, moet ik, naar mijn gevoel, wat dieper in gaan op het begrip waarde.

Een voorbeeld
Ik heb hier een stukje papier in mijn hand. Dit heeft van zichzelf geen waarde. Klopt het werkelijk wat ik zeg? Dit stukje papier heeft immers de potentie om waardevol te worden en te zijn. In de handen van een creatieveling kan het een drager van waarde worden en heeft het de intentie om als waardevol aangezien te worden. Er zal wat mee gedaan moeten worden om er waarde aan toe te kunnen kennen. Dit is een verraderlijke bezigheid gezien het feit dat zodra het enige waarde krijgt en het in de handen van een manipulator valt direct het aanzien van de wereld kan en zal veranderen. Vooropgesteld dat de manipulator oprecht is in het overbrengen van zijn intenties, kan het papier waaraan waarde wordt toegekend bijdragen aan een rijker sociaal gevoel en leven. Echter hoe men het begrip oprecht opvat kan ook voor een verdeelde mening zorgen en versplinterde waarheidsbeleving. Het belangrijkste credo is: volg je hart.

We zien, naar mijn idee, nog iets over het hoofd. Wanneer er een stukje papier ontdekt wordt waar, na intensief onderzoek, de creatieveling Rembrandt een buitengewoon mooi vervaardigde ets op vervaardigd heeft, let op! De creatieve arbeid  van Rembrandt werd- en wordt gewaardeerd. Dan stijgt het van oorsprong ‘waardeloze’ stukje papier aanzienlijk in waarde. De creatieveling Rembrandt betekent wat voor ons. Zijn naam, en wat hij heeft nagelaten aan kunde. Maar ook voor onze manier van kijken en schoonheidsbeleving. Dit alles vormt het bewijs dat hij een uitzonderlijk teken- en schilder talent was. Een uniek en wonderlijk fenomeen heeft plaatsgevonden. Rembrandt leeft door zijn kunde (is een beoordeling) en nalatenschap (dát, wat wij kunnen beoordelen: etsen, schilderijen) dóór in ons gedachten goed, en bepaald in grote mate hoe wij met alles wat hij nu voor ons betekent, met elkaar om mogen, maar ook moeten gaan. En dan denk ik bij het woord moeten al snel aan de manipulatoren: de kunsthistorici.

Aan iedere actie, maar ook aan iedere reactie kan een waardeoordeel gegeven worden. En telkens vraagt een actie en reactie om een beoordeling en volgt positieve of negatieve waardering. Met ‘kennis van zaken‘. Een immens groot op sociale basis gegrond spel ontpopt zich.

Nu ben ik aangekomen bij mijn Waarde project. Binnenkort volgt meer.