“Succes” is de algemene obsessie geworden in onze samenleving, en dat succes wordt gemeten door ons vermogen om te winnen in permanente wedstrijden. Het is echter duidelijk dat de belangrijkste prestaties van iedereen zijn vermogen is om deel te nemen aan de collectieve intelligentie, zijn “ik” te dempen en zich te integreren in het “ons”, dat rijker is dan de som van de “ik” waarin de competitieve houding iedereen opsluit; het drama van de school is besmet te zijn door een permanente strijdhouding, die het tegenovergestelde van zijn doel is.
Albert Jacquard
