Waarom een column publiceren over kwetsbaarheid? Daar zijn diverse redenen voor te benoemen. Omdat ik mij kwetsbaar voel is misschien wel de allerbelangrijkste. Elke dag voel ik mij kwetsbaar. Een andere reden was om te ontdekken wat mensen precies kwetsbaar maakt. En ik kwam er al snel achter dat kwetsbaarheid ook te maken heeft met weerbaarheid. Jezelf kunnen verdedigen. De manier waarop wij onze gevoelens kenbaar maken, maakt ons kwetsbaar. Zo is kwetsbaarheid ook te koppelen aan het vertellen van de waarheid of een leugen. Je gedraagt je anders naar anderen. Dat anderen zich anders dan anders gedragen naar jou. Gaat het dan ook om een bedreiging? Ik geloof van wel.
Wat een ander bij jou losmaakt maakt je kwetsbaar
De leugen en de waarheid maken bewust en onbewust deel uit van ons leven. In onze tijd al helemaal, omdat we als het ware omgeven worden door informatie die al dan niet waar is.
Maar wat is de realiteit?
Mag je aannemen dat de werkelijkheid van zichzelf neutraal is? Want dan zou het beschrijven van de werkelijkheid of er over praten niet tot enige discussie hoeven te leiden. De werkelijkheid is neutraal …. In het dagelijks leven is dit ervaren van neutraliteit lastiger dan je denkt. Omdat we eigenlijk altijd op zoek zijn naar de waarheid.
Ook als we op zoek zijn naar de leugen zetten we het vinden van de leugen af tegen de waarheid die we al kenden. En om het nog even wat ingewikkelder te maken. Wat als dat wat we weten/wisten, ook een leugen is? Of een illusie?
Onze kwetsbaarheid maakt dat wij naar zekerheden zoeken
Geloven en weten is gebaseerd op ervaring, overdracht en kennis. Als je er niets van af weet kun je er in geloven. Maar je wordt dan al snel voor dom versleten. Er komt wat mij betreft nog iets anders om de hoek kijken. Maar eerst het volgende:
Wikipedia heeft het, voor wat betreft het geloven, over de psychische toestand waarin iemand verkeert die bereid is om onder bepaalde voorwaarden een bepaalde bewering voor waar aan te nemen.
Zekerheden geven rust. Onzekerheden niet
Zoals ook liefde rust geeft en ruzie niet. Dag in dag uit worden we omringd door omstandigheden die onze zekerheden bedreigen. We proberen onzekerheden te elimineren en waarheden te creëren. Besef wel dat een leugen in zekere zin ook een waarheid is, of kan zijn, zolang deze nog niet ontmaskerd is.
Zo drukt taal, drukken woorden, klanken een gedachte uit. En deze gedachte is een onderdeel van het bewustzijn, ons bewustzijn. Het wonderlijke echter is dat het weten , de waarheid ervaren, immer een gevoel is. Een fysiek verschijnsel.
De gedachte is inherent aan het gevoel. Gevoel en gedachte zijn een en hetzelfde. Je kunt je uiteraard afvragen wat was er eerder: De gedachte of het gevoel. Naar mijn idee het gevoel.
De gedachte komt immers voort uit ons voorstellingsvermogen. Het lichaam is feitelijk het kwetsbare medium wat veiligheid en bescherming zoekt, maar het contact met zijn omgeving daar niet voor op wil offeren. Het heeft tenslotte zijn omgeving nodig om te kunnen overleven.
Tenslotte is alles van waarde weerloos. (kwetsbaar)
Lucebert
